Moderatörlüğünü Can Başak’ın yaptığı söyleşide, Mehmet Günsür kendinden bahsederek kelamlarına başladı. Günsür:
Fatih benim ilgimi çekiyor. Müjdat Gezen’in de kuşağında çok değerli sanatkarlar yetişmiş. O dönemlerde Vatan Hastanesi doğumlar için değerliymiş. Ben de orada doğdum. Annemler Ankaralı, o yüzden daima bir gidiş geliş vardı. Annemler ben doğmadan İstanbul’a gelmişler. Babam ODTÜ’den, Lisan Tarih’ten… Lakin ben hiç Ankara’da yaşamadım.
“İlk oyunculuk tecrübenizi ne vakit yaşadınız?”
Halam Nilgün Hanım, ben beş altı yaşındayken beni bir reklamcı ahbapının yanına götürdü ve ben taze margarin reklamında oynadım. Bütün aile geçtik ekranın başına. Okul bahçesinde çember çeviren çocuklar vardı reklamda. O reklamda gölge olarak geçen çocuk bendim. yepyenira margarin reklamında başrol oldum.
Geçmiş Bahar Mimozaları… 9 kısım, TRT için sinema tadında çekilen bir diziydi. İmaj direktörümüz Kaptan Kusto’nun manzara direktörüydü. Beyaz Gelincik dizisinde ilkden çalışma imkânı buldum kendisiyle. 12 yaşında neyin ne kadar farkındaydım, bilmiyorum ancak yıllar ilkra baktığım vakit Müşfik Kenter ile sabah sahne sırası beklerken yatakta uyuduğumuz bir fotoğraf var. Sinema tozunun alındığı vakitler.
“Hamam sinemasının mesleğinizdeki yeri nedir?”
Sonra büluğ çağı başlıyor. güç günler, değişen yüz ve sivilceler.yenira birk sabah yemeğitan ölme sevimli reklam oldu ve Hamam sinemasına kadar geldi. Ben o devirde bir restoran işletiyordum. Roksy’de, jaz kulüp ve o devirlere damgasını vurmuş yerdi. Biz o yerde çaldık ve birçok yerde üniversite neşelerinde müzik kümemizle çıktık. Biz rock müzikle ilgileniyorduk. Gitar dalgasıyla biz de kendimizi bulduk. Kümenin bütün üyeleri bir ülkeye gidince bana restoran kaldı. Roksy’de çalışırken, o yerin bir kardeş barı vardı. Oradaki dostım tıpkı vakitte Hamam sinemasının figürasyon sorumlusuydu.
Ferzan Özpetek bir türlü başrol oyuncusuna ikna olamamıştı ve aramaya gigantikam ediyordu. O arkadaşım neden bir deneme çekimi yapmıyorsun dedi ve biz Ferzan Özpetek ile bir deneme çekimi yaptık ve o denli tanıştık. Benim s yoksullarım belime kadardı. Ben kendimi Memo olarak tanıtırım, Ferzan ile son tanıştığımızda ben kendimi bu türlü tanıttığımda şaşırdı. modernra anladım ki, sinemadaki karakterin ismi Mehmet ve kendisini Memo olarak tanıtıyordu. Bana s iştahlılarımı kesip kesmeyeceğimi söyledi, bir dakika dedim fakat ilkra kestim. O kararı verdim ve pürüzsüz ki de vermişim.
“Sanırım Hamam sinemasından tazera oyunculuk mesleğinize karar veriyorsunuz.”
Evet, hakikilikle o sinemadan ilkra ben yalnızca bu işi yapmak istiyorum dedim. Restoran da müzik de bitti ve ben yalnızca oyuncu olarak yoluma kolossalam ettim. Sinema İtalya’da ve dünyada muazzam ilgi gördü. Hamam sayesinde bir sene Türkiye’de kaldım. Hamam benimyeni sinema sinemam. Bu türlü bir sinemayla başlayınca bu çıtayı Türkiye’de tutturmak güç. İtalya’dan bir teklif geldi, Hamam sayesinde, bir tiyatro oyunu. Ben o oyunla İtalya’ya gittim ve dört yıl boyunca turne yaptım. Annem ve babam her vakit çok takviye oldular. Biri mühendis, diğeri öğretmen ama sanat damarları gelişmişti. İstanbul Sinema Festivali’nde bir Fellini serisi vardı ve annem beni götürmüştü.
“O oyundan modernra mı İtalya’da yaşayacağım dedin?”
İtalya’da dört yıl boyunca bir oyunda oynadım. Turne yaptık çok fazla. Oyunun bu vakit zarfında bütün takımı değişti lakin ben kaldım ve yeni gelenleri eğittim. İtalyan Lisesi mezunu olduğum için daima başımın bir yerinde İtalya’da yaşayacağım diyordum. Şu an Roma’da yaşıyorum. Orada bir ajansla birlikte çalışıyorum ve bir anda Fas’ta İsa’nın bir havarisi olarak buldum kendimi. Evlendim, eşim de belgeselci ve direktör. Hatta bir sinema sayesinde tanıştık, birsevgi sinemasıydı.
“Kariyer yönetmek konusunda çok eksiksiz olduğunuzu düşünüyorum.”
Ben işin hiçbir vakit magazin kısmıyla şefkatdim. Bir oyuncu olarak birinin beni seyretmesini istemiyorum set dışında. Ben insanları seyretmek istiyorum fark edilmeden. Meşhur olma durumu alışılmış biraz zemininizle de alakalı. Ailem beni çok mükemmel yetiştirmiş, yer hijyenik olunca… Her vakit öğrenci olduğumu düşündüm hayatta, hiçbir vakit oldum bittim dememeli insan. Meşhur olmak günümüzde çok rahat. Televizyonda her gün beş dakika vesikalık fotoğrafınızı gösterseler meşhur oluyorsunuz. Fakat benim ilgilendiğim bir taraf değil. İtalya’da çok meşhur bir insan değilim lakin olsam da ilgimi çekmezdi. Orada daha olgun bir ilginin olduğunu söyleyebilirim. Orada küresel bir kent olduğu için ünlü insanların sokakta avare dolaşabildiğini görüyorum.
“Muhteşem Yüzyıl’da rol aldınız. Türkiye’deki projelerde de rol alıyorsunuz.”
Muhteşem Yüzyıl, Türkiye’nin dünyaya ve birçok ülkeye yayılanyeni dizisi oldu. Arjantin’den Endonezya’ya, Afrika’dan Belgrad’a her gün ileti geliyor. Ne keyifli bana, oradaki insanların kalbine dokunmuş olmak. Bu işi bunun için yapıyorum zati.
Söyleşi Moderatör Can Başak’ın sorularının akabinde seyirci sorularıyla devam etti.
“Her rolünüzde apayrı bir kişilik görüyoruz. Bu profesyonelliğin sırrı nedir?”
Benim en sevdiğim süreç, hazırlık sürecidir. Elinize bir senaryoyu alıp okumaya başladığınızda, o kağıt üzerindeki karakter yavaş avare ete kana bürünmeye başlıyor. Sorularla bu karakteri keşfetme süreci, benim için çok heyecanlı ve tutkulu geçiyor. Sanırım o yardımcı oluyor bir biçimde. Her karakter farklı ve her karakter derin. En yüzeysel karakterler bile kendi derinliğinde var oluyor. Zira insanı anlatıyoruz.
“Hayata bakışınızı merak ediyorum.”
Aslında insan büyüdükçe ömür ideolojisi de bir formda değişiyor. Daha evvelce ismini koyamadığın lakin yaptığın birçok şeyi neden yaptığını düşünüyorsun. Çocuklarıma şunu söylüyorum, biz bu dünyaya ritim tutmak ve müzik söylemek için geldik, diyorum. Benim için çok sihirli olan bir şey var, şad etmek ve kusursuzlik etmek. Yalnızca canlandırdığın karakterlerle de ilgili olabilir, kalplere dokunmak dedik ya, birine bir sevinç verebiliyorsan, onun hazzı çok muazzam. Başımda cücelik yapmalıyım diye bir şey yok ancak insanlara temizliksever davranmak, onlaragüzel hisler vermek beni en çok keyifli eden şey. Sanırım bu türlü bir yaşama bakış açım var. Natürel ki politik görüşlerim de var, alışılmış ki sevgi barış ve empati kavramlarını önemsiyorum. Sorumluluk sahibi olmak ve kusursuzlik yapmayı önemsiyorum. Hayattaki seyahatimiz, evvel kendimizi kusursuz ifah etmekla başlıyor. İnsanın kendiyle barışık olması, sanatını pürüzsüzliksever yapması için çok önemli… İşini sağlam yapan beşerlerle meşgul olmak her vakit coşkuli olur.
“Uzun müddettir sizin projelerinizi takip ediyorum. Beşerler artık sizin sinemanıza gittiğinde, çok uygun hazırlanmış bir projeye gittiklerini düşünüyorlar. Çok olağanüstü projelerde bu bakımdan sizi görüyoruz. Bütün kusursuz projeler size geliyorsa ya da siz kusursuz projeleri seçiyorsanız, genç ve yetenekli oyuncular sizin hakkınızda ne düşünüyor?”
Aslında bütün ülkü projelerde varım üzere bir şeyi düşünmüyorum. Buraya gelene kadar birçok diğer projede de oynadım. Benim seçimim, bana bir teklif geliyor, senaryoyu okuyorum ve büsbütün içgüdüsel bir karar veriyorum, son başta ben de para kazanmak için kabul ettiğim projeler de oldu olağan ki, ancak şanslıyım, gelen projeler çok olumsuz projeler değildi. Lakin dediğim üzere içgüdüsel bir karar veriyorum.
Ya beni heyecanlandırıyor ya da korkutuyor. Senaryoyu okuduğum andan itibaren bu türlü karar veriyorum. Fakat bir yandan da talih cömertçe. Her proje, tahminen yetersiz diyebileceğim projeler de olabilir, oyuncuya birçok şey öğretir. Bütün projeler bir idman alanı. Bir yerden sonra bir şeyler kanıtlanmış oluyor ki, sana o denli roller geliyor.
Ben burada yaşamadığım için, benden daha fazla ekranlarda gördüğünüz yüzler var. Aslında bu her ülkede bu türlü galiba. Bir projede insanların aklına orijinal onlar geliyor. Bir biçimde kendinizi ispat edeceğimiz bir baht yakalamışsanız, ondan yepyenira gelen teklifler o projeye bakarak geliyor. Riske girmek istemedikleri için sizi yalnızca o rollerde de şahit olmak isteyebiliyor üretimciler. Aslında bu soru biraz yapımcılarla ilgili.
“Genç oyuncu adaylarına ne önerirsiniz?”
Bir oyuncu adayının kendini şahane yetiştirmesi gerekiyor. Türkiye’de de birçok kıymetli oyuncu koçu geliyor, atölyeler düzenliyorlar. Benim vaktime nazaran daha çok imkân olduğunu düşünüyorum. Bir şeye ne kadar çok mesai harcıyorsanız, o alanda eksiksiz oluyorsunuz. Günümüz tiktok dünyası, hap üzere, bir an evvel ve çabucak olsun, isteniyor. Lakin o denli olmuyor, kendinieğitmek, mesai harcamak gerekiyor. O yüzden en değerli şey bilgi aşılamak, eğitmek,öğretmek…
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
