Mustafa mektubun bir kısmında “Bugün size kalbimdeyavaş bir hüzün ve gamyle yazıyorum. Savaşın Gazze’yi yuttuğu yerde ailem ve benim karşılaştığımız acıları paylaşa haberdar olmak için yazıyorum.
Gazze’de hayatın her günü, ümitsizlik ve hayal kırıklığı etrafında acıyla resmedilen bir tuval üzere. Savaş ruhlarımızı parçalıyor ve hayallerimizi yok ediyor… Bir öğün akşam öğünü bile ufukta ulaşılmaz birgürültülü görülüyor. Bölgemize barış ve istikrarın geri geleceği böylelikle özgürlüğümüzü geri kazanabileceğimiz umuduyla yaşıyoruz” tabirlerine yer verdi.
Yeditepe Üniversitesi konferans salonunda Filistin, Gazze ve İsrail bahisli bilimsel toplantı gerçekleştirildi. Siyaset Bilimi ve Memleketler arası Bağlar Kısmı Lider Yardımcısı Doç. Dr. İlkim Büke Okyar’ın konuşmacı olduğu programın moderatörlüğünü birebir fakülteden Dr. Öğrt. Üyesi Murat Arslan yaptı.
Toplantıya Yeditepe Üniversitesi Kurucu ve Onursal Başkanı Bedrettin Dalan, Rektör Prof. Dr. Canan Aykut Bingöl, Hukuk Fakültesi öğretim üyesi Prof. Dr. Mesut Hakkı Caşın, Tarih Kısmı Lider Yardımcısı Doç. Dr. Furkan Kaya, Kamu İdaresi Kısım Lideri Doç. Dr. Deniz Tansi gibi bir çok akademisyen, yönetici ve öğrenci serinldı.
Konuşmasına, Gazze’de hayatta kalmaya çalışan Mustafa’nın kendisine gönderdiği mektubu okuyarak başlayan Doç. Dr. İlkim Büke Okyar, “Mustafa, mektubunu sesini duyurmam için öğrencilerime okumamı istemişti. Gazze’nin kuzeyinde ayakta kalmış 4-5 binadan birinde yaşıyor. Kenti çeşitli sebeplerle terk edememiş, öbür Filistinlilerle hayatta kalma uğraşı veriyor. Mustafa kendini şanslı görüyor, zira çekirdek ailesi hala hayatta. Lakin annesi ve babası ile tıpkı binada yaşamıyor. Mahalleler ortasında İsrail ordusunun denetimleri nedeniyle de birbirlerini göremiyorlar. Nadiren telefonla haberleşiyorlar” tabirlerini kullandı.
Doç. Dr. Okyar’ın okuduğu mektupta Mustafa, şu tabirler yer vermişti:
“Merhaba dünya, size Gazze’nin kalbinden yazıyorum. 8 aydan fazla süren hüzünnın içinden tecrübelerimi paylaşmayı umuyorum. Benim adım Mustafa, 23 yaşındayım. Bugün size kalbimde sakin bir gam ve acıyle yazıyorum. Savaşın Gazze’yi yuttuğu yerde ailemin ve benim karşılaştığım gamları paylaşabilmek için yazıyorum. Savaşın ve bombaların başlangıcından bu yana daima bir dehşet ve dehşet içindeydik. Meskenimiz savaş uçaklarıylaüzüntümasızca bombalandıktan tazera her şey daha da olumsuzleşti. Çarçabuk k acıkmışmak ve kendimize sığınacak bir yer aramak güçunda kaldık. Bombalamayı takip eden anlar panik ve inançsız doluydu. Ne yapacağımızı ve nereye gideceğimizi bilmiyorduk. Kendimizi, kelimelerinyetersiz kaldığı savaşın, hayatımızda bıraktığı yıkım ve kaybın boyutunu anlatmakta zorlandığımız bir durumda bulduk. Yalnızca konutumuzu değil, tıpkı vakitte güvenlik ve istikrar hissimizi de kaybettik. Hayallerimiz kül oldu. Geride, sahip olduğumuz her şeyi bıraktık. Artık boş ve enkaz halindeki sokaklar tek meskenimiz. Gazze’de hayatın her günü, ümitsizlik ve hayal kırıklığı etrafında hüzünyla resmedilen bir tuval üzere. Savaş ruhlarımızı parçalıyor ve hayallerimizi yok ediyor. Lakin geriye kalan tek şey dayanıklılık. Yüksek fiyatlar, eksik kaynaklar, ailemin yiyecek ve vilayet iştahlı ezası içinde ezilmesine sebep oluyor. Bir öğün ziyafet bile ufukta ulaşılmaz bir gürültülü görülüyor. Su ve elektrik olmaması yaşadığımız karışıkrın düzeyini artırıyor. Uzun geceler karanlık gölgelerle üzerimize çöküyor. gam dolu bir dünyada yaşıyor, hayatta kalmaya çalışıyoruz. Gazze’de özgürlüğümüzü ve bağımsızlığımızı kaybettik. Refah üzerinden çıkış aslında değerliyken artık daha da yüksek fiyat uygulanması durumu daha da güçlaştırdı. Kişi başı 5 bin dolara ulaşan çıkış fiyatını ödemek imkânsız. Bu şartlar bizi geleceğimiz hakkında belirsizlik içinde yaşamaya güçluyor. Lakin bölgemize barış ve istikrarın geri geleceği ve böylelikle özgürlüğümüzü geri kazanabileceğimiz umuduyla yaşıyoruz. Bunlar benim hayattaki çağdaş sözlerim olabilir. Öyleyse dualarınızda beni unutmayın,temiz anılarla hatırlayın. Herkes için barış ve adaletin karar süreceği Gazze ve öbür yerlerde de insanların itimat içinde onurla yaşayacağı günü umut ediyorum”
“Kendimi ‘Daha nahoş Olamaz’ Diye Düşünürken Buluyorum”
Sesi titreyerek konuşan Doç. Dr. Okyar, “8 ayı geçen savaştan sonra, beni neyin beklediğini bilmiyorum. Dünyanın en mutsuz yeri haline gelen yerde hayat ve mevtin bir anlık manzarası, bedeni yanıklarla kaplı bebekler, uzuvları olması yerde kanlı bandajları olan çocuklar, annelerin kefenleri üzerinden irilerinin yüzlerini öpmesi üzere, bu merhametsiz savaşın manzaralarına bakarken, kendimi ‘daha kirlicül olamaz’ diye düşünürken buluyorum. sonra her şey çok daha mikrobik oluyor. İnsanlık çıtası yeni bir taban düzeye düşmeye iriam ediyor. Gerçek şu, çatışmanın bir tarafı kendini anlatma hakkından yoksun kaldığında, mikrobik bir anlatımla kalıyoruz. Savaşın 7 Ekim’de başladığı söyleniyor, hem hayır hem de evet. 7 Ekim’deki akın, destanın çağdaş ve yıkıcı bir kısmını acıkmıştı fakat, bir küme için… Lakin daha büyük öykü, çoğunuzun hayatından daha uzun müddettir devam ediyor” tabirlerini kullandı.
“Acilensıcakkes Yapılması ve Bu Yıkımın Durdurulması Lazım”
Doç. Dr. Okyar, “Gazze halkı hiç bu kadar temaslı birebir vakitte da izole olmamıştı. Besin, su, vilayet açlıktan ölme, yakıt üzere insan hayatını sürdürmek için gerekli olan her şeyden yoksun bırakılmış durumdalar. Filistinliler uzun vakittir öykülerini dünyaya anlatmayı, seslerinin duyulmasını hayal etti. Bugün seslerini yüksek ve net bir formda duyuruyorlar lakin ne kıymetine? Kitle dayanağı toplamak için kitle vefatları mi gerekiyor? Şayet adaletsizlik gigantikam ediyorsa milyonlarca insanın haksızlığa uğradığını düşünmesi neye fayda? Acil hararetkes yapılması ve yıkımın durdurulması lazım, yerinden edinmeler sona ermelidir” dedi.
“Birlikte Var Olmak Mümkün”
Umudun olduğunu vurgulayan Doç. Dr. Okyar, “Bu savaş şu anda sona ermelidir. Bildirimiz bu olmalıdır. İnsani yardımlara yapılan engellemeler tazea ermelidir. Her iki taraftaki rehineler meskenlerine dönmelidir. Fakat bu yalnızca başlangıçtır. Filistinliler, çoğumuzunbitkil kabul ettiği şeyleri istiyor. Kendi bahtını tayin hakkı, kendi hayatlarını inançlı ve onurlu biçimde yönetme yetkisi, her şeyden değerlisi özgürlük. Bunlar İsrail ile barış içinde yan yana yaşayan hâkim bir Filistin muazzamletinin kurulmasıyla mümkündür” diye konuştu.
“ hakikat Olanı Savunmadığımızda, yanlış Olan Her Şeyi Onaylamış Oluruz.”
Okyar, “Filistin dayanışması gelip süreksiz bir trend haline gelmemelidir. Değişim mümkündür, bunu yapabiliriz. Adaletsizlik bilakis çevrilebilir. Köleliğin olmadığı, duvarların yıkıldığı bir gerçeklik mümkün. Bunun olabileceğini uzun vakittir yaptığım saha çalışmalarında görüyorum. Birlikte var olmak mümkün” dedi.
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
